دو نمونه عالی بدون بازی از چگونگی بلوغ نیکلاس جکسون - Talk Chelsea

اگر قرار است از بازیکنی تعریف و تمجید کنید، چرا باید بی احترامی کنید؟

می دانم که مردم می گویند ما نباید به افرادی مانند تیم شروود وقت بدهیم و من با آن موافقم. اما من می خواستم از "مداحی" او به عنوان مبنای این مقاله استفاده کنم و چند گل به نیکلاس جکسون تقدیم کنم.

شروود گفت: "نیکلاس جکسون غیرقابل پیش بینی است. گاهی اوقات او شبیه کسی است که فوتبال بازی می کند و نه یک فوتبالیست؛ او شبیه کسی است که یک رپر یا یک بازیگر است. اما ناگهان آن را روشن می کند. او چنین تهدیدی است، به خصوص در قسمت عقب. او اهمیتی نمی دهد که فرصت ها را از دست بدهد، زیرا می دانست که فرصت های بیشتری در راه است.

عالی از او تعریف کرد. اما اینکه هر فوتبالیست حرفه ای را دستیار فوتبال خطاب کنید، بی احترامی و نامناسب است، مخصوصاً زمانی که شما واقعاً از آن پسر تمجید می کنید! در مورد اظهار نظر خواننده رپ، این مایه شرمساری است.

مردم می دانند که من همیشه بزرگترین طرفدار جکسون نبودم. من فکر می کنم نگرش او در ابتدای ورودش برعکس بود، او درگیر سر و صدای بیرون بود و همچنین به منتقدانی مانند جان اوبی میکل پاسخ می داد. من او را تشویق کردم که حرف زدن را کنار بگذارد، و این کاری است که او اکنون انجام می دهد.

من جکسون را در حال بلوغ می بینم و نه فقط با بازی او. سبک ضربه زدن او و همچنین بازی همه جانبه او بالغ شده است. اما در سر او نیز در حال بلوغ است. دیدن مواردی مانند محرومیت انزو فرناندز از درآوردن پیراهنش پس از گلزنی آخر هفته گذشته بسیار عالی است. او همچنین دیروز سعی کرد مارک کوکورلا را از انجام همین کار باز دارد، اما خیلی کم بود، خیلی دیر. این نوع چیزها لمس کننده و بدون رتبه هستند، خوب است که او را در حال انجام چنین کارهایی می بینیم.

اما او سرش را پایین نگه داشت و روی فوتبال تمرکز کرد، به همین دلیل است که ما شاهد صعود جکسون و رکورد بسیار بهتر تا اینجای فصل بوده ایم.

من هنوز شک دارم. به نظرم عملکرد او در چند بازی اخیر در مجموع خوب نبوده است. من هنوز کاملاً قانع نشده ام. او قبلاً ضربه خورده و از دست داده و غیرقابل پیش بینی است و شروود از این نظر درست می گوید. کنترل توپ او کمی نامنظم بود و بازی پیوندی او کاملاً مؤثر نبود.

اما آنچه که جکسون انجام می دهد کاملاً قابل مشاهده است و آنچه که او ارائه می دهد واضح است. او مهاجم بسیار خطرناکی است و علامت زدن آن بسیار دشوار است. حالا او تهدید به گلزنی را به طور منظم به بازی خود اضافه کرده است و واقعا در این فصل می درخشد.

من می خواهم از رفتار او تمجید کنم، زیرا او بهترین بود و بدون توجه به اینکه با توپ چه کرد، بزرگترین تفاوت را برای من ایجاد کرد. ما نیاز داشتیم که او فقط روی فوتبال تمرکز کند و این دقیقاً همان کاری است که او در این فصل انجام داد. بدون سر و صدای بیرونی از سوی دختران «فقط هواداران»، بدون حواس پرتی، بدون مشاجره عمومی با بازیکنان سابق چلسی، بدون گاز گرفتن، او فقط به پاهایش اجازه می دهد حرف بزنند و یک بازیکن واقعی تیم است. او واقعاً در این بخش پیشرفت کرده است و دیدن آن دلگرم کننده است.

از نظر توانایی، همانطور که می گویم، هیئت داوران هنوز کمی از من دوری می کنند. اما من نقاط قوت او را می بینم و قطعاً می توانم به او برای پیشرفت بسیار در پایان، اعتماد به نفس در مقابل دروازه و در کل بازی اش اعتبار بدهم.

با این حال، من هنوز او را نیکلاس آنلکا می دانم و نه دیدیه دروگبا.